در مورخه 29/1/1393 ساعت 30/3 صبح از فلکه نماز لنگرود با گروه کوهنوردی ایرانیان به سمت کوه درفک حرکت کردیم.

در ساعت 7 صبح به شاه شهیدان رسیدیم.بعد از 15 دقیقه برای مهیا شدن و لباس پوشیدن توسط آقای ملکی توضیحات اولیه و

راهنمایی در مورد کوهنوردی و همچنین گرم کردن بدن انجام شد.بعد از تعیین جلودارو عقب دار و کوهیار برای صعود حرکت نمودیم.

بیشتر از همه نظم و انضباط موجود در گروه نمایان بود.بعد از گذشت 5/1 ساعت پیاده روی به استراحتگاه اربوناب رسیدیم.

بعد از خوردن صبحانه مختصر بمدت20 دقیقه برای صعود مجدد حرکت نمودیم.آنچه بیش از پیش بچشم می آمد زیبایی وصف ناپذیر کوه  این

شاهکار طبیعی جهان خلقت بود و کوچک بودن انسان در این نقاشی بچشم می آمد ولی اگر ما انسانها نبودیم هیچوقت بزرگی خداوند

و زیبائیش شناخته نمی شد.برای همین است که خدا ما انسانها را برتر از موجودات دیگر قرار داده است.

بگذریم،حدود ساعت30/12 به قله رسیدیم.قبل از صعود به قله در آخرین ساعت صعود یکی از افراد گروه با مشکل گرفتگی عضله

مواجه شد که در این هنگام کوهیار ما جناب آقای آل شعبان با از جان گذشتگی و انسانیت از صعود منصرف شده و به کمک فرد آسیب دیده 

شتافتند و ایشان را بسمت غار درفک هدایت نمودند.وظیفه خود می دانم از طرف گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله و هیئت کوهنوردی ایرانیان از جناب آقای آل شعبان

تقدیر نمایم که راه صعود را برای دیگر اعضای گروه فراهم نمودند.

در نیم ساعت آخر صعود به قله به گروه کوهنوردی دیگری از لنگرود برخورد نمودیم (گروه پاینده لنگرودی)که با هم صعود مشترک را انجام دادیم و به قله رسیدیم.

اوج شگفتی زمانی بود که به بالای قله رسیدیم احساس کردم به خدا نزدیکترم بهمین خاطر دعا کردم و از خدا خواستم که در جهان کنونی ما دیگر هیچ کس

سلاح و گلوله نسازد بلکه باغ گلی در خانه پرورش دهد  وبجای کینه و دشمنی ورزیدن بهم گل تقدیم یکدیگر کنند تا جهان بدون کدورت و کینه باشد.(آمین)

دلم نمی آید که این جمله را ننویسم در هنگام صعود گلهای قرمز و زرد کوچکی تمام دشت را فرا گرفته بودکه زیبایی خاصی به این کوه سنگی می داد.

در همین زمان یکی از دوستان گفت چقدر زیباست! من در جواب ایشان گفتم از این گلها باید یاد بگیریم که با عمر اندک خودشان نشاط خاصی را به این

سنگلاخ هدیه می کنند  واز مردن و بیرون آمدن در این دشت نمی هراسندمثل خیلی از بزرگان ما که عمرشان کوتاه بود ولی مردند تا ما بهتر زندگی کنیم.این درسی بود که

از طبیعت کوهنوردی این روز گرفتم.

هادی شعبانی-جمعه 29 فروردین ماه سال1393

ازچپ به راست:آقای احمد منتظری-آقای یاسر سیاری-آقای اسماعیل رجب پور

آقای هادی شعبانی-جلوی غار درفک

آقای اسماعیل رجب پور در کنار فرزند عزیزش

آقای حاج پرویز آل شعبان-سرگروه پرتلاش و مجرب گروه کوهنوردی شهدای آنسرمحله لنگرود